Datça güzel bir yer değildir.
En güzel yerdir.
Ama sıcak zamanında güneşin altında bulunmamak şartıyla…
Gölgeden gölgeye geçerken tepemizde şapka üstüne şemsiye ile dört adım yürüyüp ardından altına girdiğimiz gölgede kafamıza soğuk su dökecek kadar cehennem yangını gibi gelir bana güneyin güneşi.
İnsan halimiz ile bu güneşe bu kadar tahammülsüz iken yol kenarındaki çalılar arasında tüm gün güneşin altında büzüşmüş, solmuş ve adeta ölü taklidi yapan beyaz yaprakların gün batımı ile birlikte açılması görülmeye değer.
Gecenin serinliğinde bir güzel şölendir kaparilerin yol kenarlarındaki savruk ama zarif halleri.
İki yıl evvel çekmişim bu fotoğrafı.
Arşivden Datça özlemimizi giderirken rastladım.
